تفاوت سوئیچ لایه 2 با سوئیچ لایه 3

تفاوت سوئیچ لایه 2 با سوئیچ لایه 3

برای پروژه های خود سوئیچ لایه 2 تهیه کنیم یا سوئیچ لایه 3 ؟

کدام یک برطرف کننده ی نیاز های شبکه ی مورد نظر ما است؟

سوئیچ دستگاهی است که امکان انتقال، سوئیچینگ و مسیریابی بسته های داده را فراهم می کند. سوئیچ ها می تواند از آدرس MAC یا آدرس IP استفاده کنند. براساس آدرس عملکرد سوییچ ها تعیین می شود.

سوئیچ لایه 2 یک ابزار پایه ای برای استفاده در اجرای شبکه اصفهان و اتصال دیوایس های داخل شبکه به هم است. ولی امروزه سوئیچ لایه 3 در مراکز داده، شبکه های سازمانی پیچیده، کابردهای تجاری با قابلیت رو به رشد بسیار بیشتر سوئیچ لایه 2 کابرد دارد. اما ما برای پروژه ی خود کدام سوئیچ را انتخاب کنیم؟

تعریف سوئیچ لایه 2 و سوئیچ لایه 3

سوئیچ لایه 2 و سوئیچ لایه 3 در مدل مرجع OSI (Open System Interconnect) استفاده می شوند. OSI مدلی برای توصیف ارتباطات و پروتکل های بین شبکه ای است. مدل OSI دارای 7 لایه است که از لایه بالا شامل : لایه اپلیکیشن، لایه ارائه، لایه جلسه، لایه انتقال، لایه شبکه، لایه پیوند داده و لایه فیزیکی است. لایه 2 و لایه 3 به ترتیب لایه پیوند داده و لایه شبکه است و سوئیچ هایی که در این لایه ها کار می کنند سوئیچ لایه 2 و سوئیچ لایه 3 نامیده می شوند.

سوئیچ لایه 2

سوئیچ لایه 2  از مک آدرس برای انتقال فریم ها استفاده می کند. مک آدرس برای انتقال بسته در LAN شبکه کاربرد دارد پس این سوئیچ در LAN مورد استفاده قرار می گیرد. سوئیچ لایه 2 داده ها را فیلتر می‌کند به آن ها اجازه عبور می دهد. آن‌ها اصولاً مسئول انتقال داده و بررسی خطا در فریم هایی که در شبکه در حال انتقال هستند. داده ها در سطح فیزیکی منتقل می شوند.

کابرد عمده ی سوئیچ های لایه 2 برای مدیریت ترافیک در VLAN و سایر شبکه ها است. از تکنیک های سخت افزاری برای سوئیچینگ، اتصال و انتقال داده ها استفاده می‌شود. مزیت این نوع سوئیچ انتقال سریع داده است زیرا نیازی به مسیریابی با آدرس IP ندارد.

سوئیچ لایه 3

سوئیچ لایه 3 برخلاف سوئیچ لایه 2 بجای استفاده از مک آدرس از آدرس IP استفاده می کند. بنابراین این نوع سوئیچ هر دو عمل مسیریابی و سوئیچینگ را انجام می دهد. علاوه بر انجام عملکرد های سوئیچ لایه 2، عملکردهای پیشرفته‌ی خود را نیز انجام می دهد.

هنگامی که این سوئیچ را به سایر دیوایس ها یا زیرشبکه ها متصل کنیم، بعنوان یک سوئیچ عمل می کند. اما هنگام پشتیبانی از پروتکل های مسیریابی و بازرسی پکت های داده ی ورودی، بعنوان یک روتر عمل می کند. از آنجایی که سوئیچ لایه 3 امکانات لایه شبکه و لایه پیوند داده را همزمان فراهم می کند، مقرون بصرفه تر است. همچنین به پیاده سازی VLAN و مدیریت امنیت شبکه کمک می کند.

سوئیچ لایه 3 می تواند بین شبکه های مختلف ارتباط برقرار کند، زیرا کار مسیریابی و سوئیچینگ را انجام می دهد. مشکل اصلی آن ها سرعت است که بخاطر بررسی دامنه ها و شبکه های مختلف به نسبت کندتر عمل می کند. آنها همچنین بعنوان سوئیچ چند لایه نیز شناخته می شوند. اگرچه گران هستند اما انتخاب هوشمندانه تری است زیرا عملکرد سوئیچ لایه 2 را نیز فراهم می کند.

تفاوت سوئیچ لایه 2 و سوئیچ لایه 3

سوئیچ لایه 2 و لایه 3 عمدتاً در عملکرد مسیریابی متفاوت هستند. سوئیچ لایه 2 با مک آدرس کار می کند و هیچ چیزی درمورد IP و لایه بالاتر از خود نمی داند.سوئیچ لایه 3 تمام کارهای مربوط به لایه 2 را انجام میدهد علاوه بر آن مسیریابی پکت ها را نیز انجام می دهد. سوئیچ لایه 3 با مک آدرس و IP کار می کند و جدول مسیریابی هردو را دارد.

تفاوت های اساسی:

• سوئیچ لایه 2 از MAC address، و سوئیچ لایه 3 از IP address استفاده میکنند.
• بخاطر استفاده از آدرس های متفاوت، عملکرد آن ها نیز متفاوت است. سوئیچ لایه 2 فقط عمل سوئیچینگ را انجام می دهد؛ سوئیچ لایه 3 هم سوئیچینگ و هم مسیریابی داده ها را انجام می دهد.
• به دلیل تفاوت عملکرد کاربردهای متفاوتی نیز دارند.سوئیچ لایه 2 برای مدیریت و کنترل ترافیک در شبکه های LAN استفاده می شود. درحالی که سوئیچ لایه 3 شبکه های مانند VLAN را پیاده سازی می کند و امنیت شبکه را ساده تر می کند.
• سوئیچ لایه 2 نسبت به سوئیچ لایه 3 سریع تر است.
• سوئیچ لایه 2 single broadcast domain است درحالی که سوئیچ لایه 3 multiple broadcast domain .
• کابرد سوئیچ لایه 2 فقط در LAN برای مسیریابی از مبدا به مقصد است و امکان ارتباط WAN ندارد. در حالی که سوئیچ لایه 3 ارتباط بین شبکه ای را فراهم می کند.
• سوئیچ لایه 3 گران تر از سوئیچ لایه 2 است، اما به دلیل عملکردی که دارد، تهیه آن مقرون بصرفه است.