سوئیچ SAN چیست و چه کاربردی در شبکه دارد؟

سیستم های کامپیوتری تحت شبکه، مانند راه حل های نرم افزاری جهانی که توسط شرکت ها استفاده می شود، به طور فزاینده ای پیچیده می شوند. گسترش ساختار آن ها نیاز به ظهور فناوری ای دارد که ذخیره سازی کارآمد و قابل اعتماد اطلاعات را فراهم می کند. سیستم‌های ذخیره‌سازی به راه‌حلی مشابه تبدیل شده‌اند که طیف گسترده‌ای از عملکردهای مقیاس‌بندی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند و عملکرد بالایی را ارائه می‌دهند.  آن ها بودند که دسترسی به استفاده از رسانه های شخص ثالث را باز کردند، در حالی که نه تنها امنیت مکان، بلکه خواندن داده ها را با سرعت بالا نیز تضمین کردند. توسعه و اجرای استانداردهای FC-AL (کانال فیبر – حلقه) و SAN (شبکه منطقه ذخیره سازی) یک رویداد انقلابی برای داده محور است که به طور قابل توجهی بر توسعه بیش تر قابلیت های فنی تأثیر گذاشت.

شرکت پیشرو پرداز اسپادانا که به طراحی پروژه فیبر نوری اصفهان و اجرای شبکه های کامپیوتری اصفهان می پردازد شما را با این نوع سوئیچ آشنا می کند.

سوئیچ چیست و چه کاربردی دارد؟

سوئیچ دستگاه های مختلف شبکه مانند رایانه های شخصی و سرورهای متصل به شبکه سیستم ذخیره سازی را در یک بخش شبکه متحد می کند و آن ها را قادر می سازد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و تعیین می کند که آدرس داده به کدام گیرنده است و مستقیماً آن را برای گیرنده ارسال می کند.  این امر با حذف نیاز به سایر بخش های شبکه برای پردازش داده هایی که برای آن ها در نظر گرفته نشده است، عملکرد و امنیت شبکه را بهبود می بخشد.

سوئیچ چگونه کار می کند؟

حافظه سوییچ جدول سوئیچینگ را ذخیره می کند، جایی که آدرس MAC دستگاه های متصل به پورت ها ثبت می شود، یعنی مطابقت آدرس MAC گره شبکه با پورت سوئیچ نشان داده می شود. هنگام دریافت داده ها از یکی از پورت ها، سوئیچ آن ها را تجزیه و تحلیل می کند و آدرس مقصد را تعیین می کند و پورتی را که باید در آن منتقل شوند از جدول انتخاب می کند.

هنگامی که سوئیچ روشن می شود، جدول خالی است و در حالت اولیه کار می کند،  داده های دریافتی در هر پورت به همه پورت های دیگر منتقل می شود. در این حالت سوئیچ، فریم هارا تجزیه و تحلیل می کند و با تعیین آدرس MAC میزبان ارسال کننده، آن را در جدول وارد می کند. پس از آن، اگر یکی از پورت های سوئیچ، فریمی را دریافت کند که برای میزبانی که آدرس MAC آن قبلاً در جدول است، ارسال می شود، این فریم تنها از طریق پورت مشخص شده در جدول ارسال می شود. اگر آدرس MAC میزبان مقصد با هیچ پورت سوئیچ مرتبط نباشد، فریم به همه پورت ها به جز پورت مبدا ارسال می شود.

هنگامی که جدول تشکیل می شود تغییر چگونه انجام می شود؟

به عنوان مثال، مشترکی با آدرس A یک فریم برای گیرنده با آدرس D ارسال می کند. بر اساس جدول، سوئیچ تعیین می کند که ایستگاه با آدرس A به پورت 1 و ایستگاه با آدرس D به پورت 4 متصل است. بر اساس این داده ها، یک اتصال مجازی برای ارسال پیام بین پورت های 1 و 4 برقرار می کند. پس از انتقال، اتصال مجازی قطع می شود.

نمای کلی

با پیچیدگی روزمره سیستم های کامپیوتری شبکه ای و راه حل های سازمانی جهانی، جهان شروع به تقاضای فناوری هایی کرد که انگیزه ای برای احیای سیستم های ذخیره سازی اطلاعات سازمانی (سیستم های ذخیره سازی) ایجاد کند.  شرایطی که با ظهور استاندارد FC-AL و SAN شکل گرفته است که بر اساس آن توسعه می یابد، نوید یک انقلاب در فناوری های محاسباتی داده محور را می دهد. از نقطه نظر فنی، این راه حلی است که به شما امکان می دهد درایوهای خارجی و دستگاه هایی با فرمت های مختلف را که توسط سیستم عامل به عنوان اشیاء محلی شناسایی می شوند، متصل کنید. استفاده از چنین ابزارهایی نه تنها کل هزینه ها را کاهش می دهد، بلکه شرایط لازم برای سازماندهی یک ذخیره سازی مطمئن و ایمن اطلاعات را نیز فراهم می کند.

مشخصه پیشنهادی توسط انجمن بین المللی مشخص می کند که SAN یک سیستم ارتباطی است که هدف اصلی آن تبادل اطلاعات بین پایگاه های داده قابل جابجایی و سیستم عامل کامپیوتر است. سوئیچ ها ارتباط بین دستگاه ها را فراهم می کنند، پهنای باند کاملی ایجاد می کنند و مسئول حفظ رابط مدیریتی هستند که فضای ذخیره سازی و سیستم عامل را ترکیب می کند.

تاریخچه ایجاد و توسعه

پیشرفت تکنولوژی منجر به شکل‌گیری دو راه‌حل شده است: سرورهای ذخیره‌سازی متصل به شبکه یا NAS که برای میزبانی اطلاعات در سطح فایل استفاده می‌شوند و ذخیره‌سازی‌های شبکه SAN که از تبادل بلوک پشتیبانی می‌کنند.  برای جداسازی سیستم های سنتی و مدرن، اصطلاح دیگری معرفی شد  DAS یا Direct که به معنای اتصال مستقیم است.

ظهور پی در پی این راه حل ها در بازار بازتابی از چرخه تکامل محصولات نرم افزاری است که با داده ها و بایت های رسانه ای که در آن ضبط شده اند در تعامل است. در مراحل اولیه توسعه برنامه، آن ها به تنهایی بلوک ها را “خواندن و نوشتن” می کردند، سپس درایورهایی معرفی شدند که بخشی از سیستم عامل هستند. زنجیره مدرن سه پیوند را ترکیب می‌کند: تولید آرایه اضافی دیسک‌های مستقل، پردازش ابرداده‌های تفسیری، و خدماتی که آن ها را به برنامه ارسال می‌کنند. تفاوت بین DAS، SAN و NAS به ویژگی‌های اجرای این عناصر برمی‌گردد: در حالت اول، پیکربندی تنها مسئول ذخیره‌سازی و دسترسی است، در حالی که بقیه عملکردها در سمت سرور پیاده‌سازی می‌شوند. فرمت دوم انتقال RAID به ناحیه مسئولیت شبکه را فراهم می کند و سوم فقط به پشتیبانی سرویس نیاز دارد، زیرا اطلاعات فایل نیز به سیستم منتقل می شود. ظهور DWH (سیستم ذخیره سازی داده ها) با توسعه پروتکل FC که در سال 1994 به عنوان استاندارد ANSI تصویب شد، تسهیل شد. بعداً اترنت جای خود را گرفت و در نتیجه پیکربندی های جدید شبکه از جمله IP-SAN گسترده شد.

نتیجه گیری

امروزه، Storage Area Network یک فناوری نسبتاً جدید است که ممکن است به زودی در بین مشتریان شرکتی رایج شود.  علاوه بر این، سرمایه‌گذاری در فناوری SAN سرمایه شما را از دست نمی‌دهد، زیرا ویژگی‌های کانال فیبر فرصت‌های خوبی را برای استفاده از سرمایه‌گذاری‌های امروزی در آینده ایجاد می‌کند.